#Fabryka szczęścia... Z serii: Dialogi dziadka z Wnuczką...

 

Z serii:

Dialogi dziadka z Wnuczką...

Niunia kończy pałaszować kolację i oznajmia wszem i wobec:

- Jutro muszę wstać bardzo wcześnie.

Z zainteresowaniem w głosie, pytam o powód tak drastycznej decyzji.

- O godzinie ósmej muszę uruchomić pracę w mojej fabryce szczęścia - stwierdza kategorycznie.

- Tylko nie nastawiajcie "budziku"; sama wstanę.

- Dobrze; nie nastawię budzika i tak budzę się o piątej.

- Sama wstanę!

- Okay ! Bardzo mnie interesuje, co to za ciekawa fabryka? Zagaduję.

- Nie wiesz, dziadziusiu? To fabryka "serduszkowych prezentów"!

- ... iiiiiiiiii będę je wysyłać za... granicę!

- Gdzie?!

- Za granicę i do Polski też!

- Najszczęśliwszą pracę wyślę do Mamusi!

- Aaaa, powiesz mi jakie to są te szczęśliwe produkty?

- Co ty dziadziuś, nie wiesz?

- Nie wiem.

- Przecież nie tak dawno, oboje z babcią, dostaliście je na Dzień Dziadka i Dzień Babci - pierwsze, które powstały w mojej nowej fabryce...

- Laurki?

- Oczywiście! Przecież wtedy mówiliście, że jesteście bardzo szczęśliwi. Prawda?

- Oj, prawda - Wnuczko - prawda!

/język i "powtórzenia" w zgodzie z oryginałem /