#Słoń. Ech, te stare fotografie...

 

Wiedziałem! Wiedziałem! Wiedziałem,

że gdzieś mam starą fotkę Słonia!

Czasem też Grzybem ją zwano, choć właściwy Grzyb znajdował się nieco dalej, na wysokości obecnego budynku sądu; tak w 1/3 skały, patrząc od góry. Wejść pod niego było dość ciężko, ale gdy się już wśliznęło, uczucie było niesamowite; ogromna "kapa" wisiała nad głową, a okoliczny świat nabierał dostojnego wyglądu. Gdy wchodziło się mozolnie po schodach, skała ta prezentowała się naszym oczom niczym potężny borowik. Zniszczono ją chyba podczas budowy obecnych schodów i równania terenu pod "stary" Manhattan ( a może Manhatan, jak w Kutnie i Lesznie ). Dosypano "gruntu" i skały jakby niższe się stały. Tę "bryłę" też "znajdę"; muszę tylko głębiej poszperać w swoim "archiwum".

Dziś Słoń trochę się "spłaszczył", "spiaszczył", "wygładził", "zneutralizował", ale wciąż jest dość "czytelny". 21 sierpnia 1936 roku (data na fotografii) "charakterniej" się prezentował.

- Prawda?

Odpoczywał sobie na szczycie, z trąbą w dół opuszczoną. Wygrzewał się w słońcu, a deszczem i śniegiem skórę "dopieszczał".

Czyściutko wokół było, nawet krzewu i chwastu, o drzewie nie wspominając... Łąka - zaś - na samym szczycie dopiero "stała", a na niej wspaniałe "majówki" z harmoszką, bandżo i skrzypkami - oczywiście!

- Czy coś "z wyskokiem" też bywało?

- Grzecznie Dziadków nie pytałem...

/Dla niewtajemniczonych - skałki w "centrum" Starachowic/

# Dlaczego topi się Marzannę? Z serii: "Dialogi dziadka z Wnuczką".

 

Z serii:

"Dialogi dziadka z Wnuczką".

- Dziadziusiu! Dlaczego topi się Marzannę?

- Uuuuu.... Zaczęło się!

Niby proste, ale...

Skupiam się i ble ble ble....

- Że zwyczaj, że obrzęd...

- Że od Mieszka, a nawet może wcześniej...

- Że bogini słowiańska...

- Że kukła, że symbol tego co martwe...

- Że...

- Że od "moor", moru, mory, dziewanny...

- Że już Długosz...

- Że i w innych krajach...

- Że czasem tylko palono...

- Że słoma, że tektura, że stare ciuszki...

- Że wstążki...

- Że pożegnanie zimy...

- Że powitanie wiosny...

- Że pragnienie by wszystko budziło się do życia...

- Że orszak...

- Że na kiju...

- Że gaik na końcu...

- Że u nas - Kamienna, Wisła i Morze Bałtyckie...

- Że już zakazane...

- Bo zaśmiecanie...

- Że...

- Wszystko dobrze, Dziadziusiu, ale wciąż nie wiem, po co topić, palić?

- Przecież żal!

- To tak, jakbym jednego ze swoich pluszaków utopiła lub spaliła.

- Brrrr... W życiu...

I co? I klops! Dziadek! Na całej linii!

- Może i dobrze, że zakazali! He, he, he...

Z wiosennymi pozdrowieniami...

- Nie topcie Marzanny! Hej!

/Wszystkie odstępstwa od norm językowych przez złą Marzannę "na mnie" wymuszone/

#Nad Kamienną: Dialogi Dziadka z Wnuczką.... (feroza01.blogspot.com)

#Nie mam kota...

 

Z uznaniem i szacunkiem...

Dla Przyjaciół, którzy...

Mają kota...

Na punkcie...

Kota!

Swojego kota!

Nie mam kota i...

Nie mam kota...

Na punkcie kota, ale...

Mam kota...

Na punkcie tego kota...

Wiosennego kota!