#Dzień się budzi w promieniach słońca...

 

"Dzień się budzi w promieniach słońca".

Żal pozostać w domu.

- Może by tak zastukać w "odrzwia" lasu... Tak bez śniadanka...

- Ale, ale, herbatka musi być!

Kanapka do koszyka i w drogę.

Niezbyt daleko, bo o dziesiątej muszę wrócić.

W lesie puściutko. Żywego ducha. Tylko ja.

Spokój, błoga cisza. Tylko owady słychać.

Nawet grama wiatru, że o chmurkach nie wspomnę.

- O! Przepraszam! Właśnie leśnym duktem biegnie daniel. Zupełnie się mnie nie boi. Chyba już tak kiepsko, z tą siwą brodą, wyglądam, he, he.

- Czyżby wiek mój tak sprawnie oszacował?

Mam nadzieję, że tylko przyjacielsko mnie potraktował.

Poszedł sobie, a właściwie poskakał.

- Hyc przez wyrwę i już go nie ma.

Runo jeszcze piękne, zielone; tylko trochę trąci barwami wczesnej jesieni.

Grzybów niby, tak jak grzybiarzy, nie ma, ale...

- Tylko niby, bardzo niby, bardzo.

Tuż obok duktu, na twardym, czystym podłożu, pierwsze prawdziwki.

- Śliczne, niewielkie szczerzą do mnie jasne kapelusze, do nieprzymuszonej gimnastyki zapraszają:

- Skłon, wyprost; skłon, wyprost; skłon, wyprost i raz jeszcze, i jeszcze, i jeszcze.

- Stop! Odpocząć muszę!

-Twoja sprawa, "człowieku". Jak sobie życzysz. Tylko żebyś potem nie marudził, że grzybów nie ma!

- Dobra, dobra! Jeszcze trochę wytrzymam.

- Chodźcie do kosza. Zapraszam.

Po przeciwnej stronie leśnej drogi stare dorodne świerki i młode dęby gaj tworzą.

- Tu często ładne prawdziwe bywały.

Przykro mi...

- Ani sztuki! Tylko kilka muchomorków rdzawobrązowych się do mnie uśmiechnęło.

- Cóż, tak też bywa. A, co! Nie wolno się zniechęcać.

Idę dalej.

- Jest! Jest! Jest!.............

Pieprznik jadalny, czyli kochana kureczka. Jedna, bo jedna, ale jest i już. O!

Za młodnikiem znów las stary potężną, polską jodłą "stojący".

- Ech! On urody pełen, a borowiki w nim jeszcze piękniejsze; od młodzieży po dorosłe "grubo-trzony".

W jednym miejscu sztuk osiem...

- I jeszcze kilka, i jeszcze...

Tu jeden, tam dwa; a nawet dwie pary bliźniaków. Ot, co!

O kolejnej miejscówce nie wspomnę, choć...

- No, dobrze; były. Jedynki pięknie zbudowane, znakomicie - na tle mchu - widoczne. Niestety, wszystkie zasiedlone.

Czas do odwrotu. Jeszcze tylko zmiana obuwia i...

- Ups! Kanapka dumnie w bagażniku się prezentuje!

Zachęcam do leśnych wędrówek.

/odstępstwa od zasad językowych zamierzone, świadomie uczynione/