Z serii: "Dialogi dziadka z Wnuczką".
Tym razem...
Monolog małej "Ekolożki"!
/tekst "autorski", bez poprawek/
Szare wilki nie mają już dobrych manier; wraz z dorastaniem tracą je. Tylko by polowały na zające. Zawód super bohatera jest u nich zdyskwalifikowany. Tylko jeden jest grzeczny, ten w szaliku, ale on ciągle przebywa w domu i często zwyczajnie śpi.
Któregoś dnia przyszła mu myśl do głowy, by zacząć zwiedzać pobliskie miasto. Przemieszczał się po nim autobusem, będąc - choć trochę - "eko"(pisze się eco). Kierowca chętnie opowiadał mu ciekawostki o mijanych obiektach. Wilk słuchał z zaciekawieniem.
Bardzo się tylko dziwił, że nikt z pasażerów nie chciał wsiadać, ani wysiadać, przednim pomostem. Hi, hi.
- Dziadziusiu! Może i my, któregoś dnia, zrobilibyśmy się trochę "eko" i pojechali na spacer po mieście autobusem?
Chwilowo zmilczałem.
- Wstyd się przyznać.
- Chyba jeszcze "nie dorosłem" do takiego eco - co nieco eco...
- Może kiedyś...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz