Tak przedświątecznie...
- Acz nie tylko! ..................................................................... Przydrożna, ubożuchna, kapliczka w niej zapomniany czeka Chrystus. Wiek mija za wiekiem, cierń wrasta za cierniem. Ktoś zostawił tu serce, ktoś warkocz złoty, ktoś łzy porozrzucał, jak białe dmuchawce. A potem odszedł, cząstkę nieba zabrał ze sobą i pytanie: dlaczego zbyt mało mnie kochasz ? Na brzegu serca przysiadło sumienie ... odejdzie stąd lekkie, jak pióro dmuchawca Przydrożna, ubożuchna, kapliczka. Zgarbiona staruszka, z naręczem grzechów, ubrana w śmieszny, wiekowy kapelusz, co się przekrzywił, tak jakoś, na opak Serce jak drzwi ma, szeroko otwarte. Wiatr porywa modlitwy, jak wstążki, fruną do nieba, a potem spadają chlebem i przysiadają na pomarszczonej dłoni. Chrystus o oczach pełnych nieba nie przestaje czekać ..." Autor: Anna Baran Anna Baran "Oczy pełne nieba"
Anna Baran Anna Baran | Facebook
.................................................................
"Wczytuję" się serduchem...
Ileż w tym symboliki...
Ileż potrzeb i...
Pragnień...
Ukrytych...
Ileż życzeń i marzeń...
Życiu potrzebnych...
Ileż ciepła i ...
Smutku!
O trwaniu i przetrwaniu...
To słowa i dary życia...
W ideale starego, Dobrego, Cierpliwego...
Łagodnego...
Wyrozumiałego...
Chrystusa...
- Ukryte!
To myśli i czyny ludzkie...
W oczekującej Figurze...
Zamknięte...
Znamiona czasu...
To życie przecie...
- A wszystko to w aż finezyjnym, w swej prostocie...
- Lirycznym, niemal jak dusza dobrego życiem pielgrzyma...
- Werso-toku zawarte!
Chylę stare czoło ku ziemi, w geście szacunku i uznania.
- A! A! A!
- Nie omieszkam nadmienić, że Autorka jest uznanym architektem pełnym szacunku do dokonań swych Poprzedników w zawodzie i nie tylko, właścicielką wielu talentów...
PS Fotografia -
Anna Baran Anna Baran
/W komentarzu mym, tradycyjnie, odstępstwa od norm językowych z rozmysłem uczynione/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz